Phalaenopsis stuartiana

dnia

Podrodzina: Epidendroideae

Plemię: Vandeae

Podplemię: Aeridinae

Synonimy:brak

Odmiany: Phalaenopsis stuartiana var. nobilis Rchb.f., 1881., Phalaenopsis stuartiana var. hrubyana Rchb.f., 1884, Phalaenopsis stuartiana var. punctatissima Rchb.f., 1882., Phalaenopsis stuartiana var. bella Rchb.f., 1888., Phalaenopsis stuartiana f. nobilis (Rchb.f.) Christenson, 2001., Phalaenopsis stuartiana f. punctatissima (Rchb.f.) Christenson, 2001.

Foto: © Alain Brochart.  Wszelkie prawa zastrzeżone.[/box]

Phalaenopsis stuartiana został odkryty przez Williama Boxalla, brytyjskiego kolekcjonera storczyków,  a następnie opisany przez Heinricha Gustava Reihchenbacha,  w roku 1881. Boxall nadał roślinie imię upamiętniające Stuarta Lowa z Hugh Low & Co, gdzie był zatrudniony.

Występowanie: Gatunek endemiczny, występuje na obszarze północnej części wyspy Mindanao (Filipiny, prowincje Agusan i Surigao).

Opis: Phal. stuartiana jest epifitem i jest blisko spokrewniony z Phal. schilleriana i obie rośliny są do siebie podobne. W czasie kwitnienia roślina jest dosłownie obsypana kwiatami i pączkami. Bywa, że jej rozgałęzione pędy kwiatowe (kwiaty zebrane są w wiechę a pędy kwiatowe dorastają do 60 cm długości), dźwigają na sobie ponad 100 kwiatów i pąków. Rekordzistą wydaje się być roślina, która została sprzedana na Filipinach w 1881 roku, na której doliczono się 733 kwiatów i pąków. Nabywca zapłacił za nią 25 centów.

Białe kwiaty, wielkości 5 – 6 cm (bywają także mniejsze), wydzielają czasem delikatny zapach. Boczna i środkowa część warżki, a także połowa bocznych płatków okółka zewnętrznego, pokryte są cynamonowo-czerwonymi plamkami. Bywa, że plamek jest tak dużo, iż wydają się tworzyć pełen kolor.  Phal. stuartiana kwitnie wcześnie, zwykle pod koniec zimy, lub na początku wiosny.
Efektowne są także i liście rośliny, osiągają one 46 cm długości i zdobi je ciekawy, marmurkowy wzór. Młode liście mają kolor brązowo-szary, żyłkowany wzór jest lekko srebrzysty. Starsze i większe liście mają więcej koloru oliwkowego a wzór jest na nich nieco rozmyty. W środowisku naturalnym storczyk ten miewa zwykle około 3 liści, w uprawie ma ich często 5 i więcej.

Warunki uprawy: Phal. stuartiana jest storczykiem ciepłolubnym i rośnie na obszarach o temperaturze 26 – 30° C w ciągu dnia, oraz 20 – 23° C nocą. W środowisku naturalnym najobfitsze opady deszczu przypadają na okres zimowy. Roślinom uprawianym w domu wystarczy zapewnić równomiernie wilgotne (nie mokre!) podłoże, zredukować oświetlenie i nawożenie.

Miesiąc

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

Temp. max.

26°

27°

28°

29°

30°

30°

30°

30°

30°

29°

28°

27°

Temp. min.

20°

20°

21°

21°

22°

22°

22°

23°

23°

22°

22°

21°

Wilgotność %

91

90

88

85

85

82

83

82

83

84

88

89

Phal. stuartiana dobrze radzi sobie w doniczce, posadzony w korze z dodatkiem drobno pociętego sphangum, co zapewnia roślinie stabilną wilgotność. Orchideę tę można także umieścić na podkładce, zapewnić jej jednak wówczas trzeba stosunkowo wysoką wilgotność powietrza.

Informacje dodatkowe: Ćmówka ta lepiej niż wiele innych gatunków Phalaenopsis znosi ostrzejsze światło, ma też ciekawy sposób wytwarzania keiki, które wyrastają z korzeni, którymi roślina przytwierdza się do podłoża.

Więcej zdjęć:Phalaenopsis stuartiana